Zaštita životinja u srpskoj pravnoj istoriji

Batrićević, Ana (2016) Zaštita životinja u srpskoj pravnoj istoriji. Institut za kriminološka i sociološka istraživanja, Beograd. ISBN 978-86-83287-93-2

Text Zaštita životinja u srpskoj pravnoj istoriji.pdf - Published Version Available under License Creative Commons Attribution Non-commercial No Derivatives. Download (1MB)

Abstract

Imajući u vidu da je ubijanje i zlostavljanje životinja u Srbiji prvi put inkriminisano kao krivično delo tek 2006. godine, kada je na snagu stupio važeći Krivični zakonik, kao i da je naša zemlja svoj prvi Zakon o dobrobiti životinja usvojila tek 2009. godine, razumljivo je da se ideja o pravnoj zaštiti životinja u domaćoj pravnoj teoriji kao i u praksi pravosudnih organa uglavnom tretira kao potpuna novina. Pored toga, često se ističe da je zaštita životinja i njihove dobrobiti u naš pravni sistem uvedena isključivo pod uticajem uporednog prava i radi ispunjenja obaveza proisteklih iz ratifikovanih međunarodnih konvencija i nastojanja da se domaće pravo uskladi sa pravnimtekovinama Evropske unije. Ipak, analiza istorijskih pravnih izvora potvrđuje da su neke životinje, a posebno divljač, zatim ribe i druge vodene životinje, ali i pojedine domaće životinje poput stoke, konja i pasa, na ovimprostorima bile zaštićene od određenih nedozvoljenih ljudskih ponašanja još od srednjeg veka. Proučavajući istorijske pravne izvore koji su važili počevši od srednjovekovnih srpskih zemalja, preko perioda oslobođenja Srbije od turske vlasti i stvaranja moderne srpske države, pa do takozvanog socijalističkog zakonodavstva i, konačno, savremenog prava, autor monografije nastoji da ukaže na to da su neke čovekove dužnosti prema životinjama kao i sankcionisanje pojedinih nedozvoljenih ponašanja ljudi prema životinjama kod nas postojali i pre usvajanja važećeg pravnog okvira posvećenog regulisanju te oblasti. U okviru nabrojanih istorijskih razdoblja autor se fokusira na analiziranje propisa iz oblasti krivičnog i prekršajnog prava kojima su inkriminisane one ljudske radnje (činjenja i nečinjenja) čije se posledice sastoje u direktnom ili indirektnom povređivanju ili ugrožavanju kako životinja kao posebnih jedinki tako i životinjskog sveta kao dela životne sredine. Osim toga, autor se kritički osvrće i na najvažnije domaće istorijske pravne izvore kojima su bile uređene oblasti poput lovstva, ribarstva, veterinarstva i stočarstva, kao posebno važne za zaštitu i očuvanje i pojedinih životinjskih vrsta, životne sredine kao celine i njenih pojedinih delova, privrede i zdravlja ljudi. Sagledavanjem pravne zaštite životinja u Srbiji kao kontinuiranog razvojnog procesa koji se ne vezuje samo za nove inkriminacije poput krivičnog dela ubijanja i zlostavljanja životinja iz Krivičnog zakonika Republike Srbije iz 2006. godine i prekršaja iz Zakona o dobrobiti životinja iz 2009. godine, već ima svoje korene u mnogo starijimpravnim izvorima, autor omogućava da se odnos prema životinjama u našem društvu posmatra iz jedne sasvim nove perspektive. Time se, između ostalog nastoji doprineti što širem prihvatanju i razumevanju pozitivnog, humanog, moralnog i zakonitog odnosa prema životinjama kao sastavnog dela naše kulture, etike i pravne tradicije.

Actions (login required)

View Item